Verharding van die metaaloppervlak

Dit wil sê, die oppervlak is hard en die binnekant is sag. Hoëfrekwensieblus: Plaas die werkstuk in die hoëfrekwensiespoel en koppel die hoëfrekwensiestroom aan om stroom in die werkstuk te veroorsaak. Die hoëfrekwensiestroom word op die oppervlak van die werkstuk gekonsentreer, dus word slegs die oppervlak van die werkstuk verhit. Vlamblus: Gebruik die vlam van suurstof, asetileen en ander gasse vir verhitting. Karburasie en blus: Om die werkstuk in die karboniseermiddel te plaas, word soliede karboniseermiddels soos houtskool en kooks, vloeibare karboniseermiddels soos kaliumsianaat en gaskarburasiemiddels soos koolstofmonoksied gebruik om slegs die koolstofinhoud van die staaloppervlak te verhoog. . Kan dieptes in millimeter bereik. Nitrering: ‘n Metode om stikstof in die oppervlak van staal te infiltreer. Daar is gasnitrering deur ammoniak te ontbind en vloeibare nitrering deur siaansuur. Die voordeel is dat slegs verhitting nie blus en tempering vereis nie, en die verhittingstemperatuur is laer as dié van karburasie, dus sal die werkstuk nie vervorm word nie. Die nadeel is dat die verwerkingstyd lank is. Sagte nitrering (nitrokarburering) is ‘n metode om ‘n soutbad met sianaat (KCNO) as die hoofkomponent te gebruik. Alhoewel die hardheid wat verkry word nie hoog is nie, is die behandelingstyd kort.