Jak obliczyć właściwości pełzania w wysokiej temperaturze materiałów ogniotrwałych?

Podczas oporny jest poddawany pewnemu obciążeniu mniejszemu niż jego ostateczna wytrzymałość w wysokich temperaturach, następuje odkształcenie plastyczne, a stopień odkształcenia będzie stopniowo wzrastał z czasem, a nawet zniszczy materiał ogniotrwały. Zjawisko to nazywa się pełzaniem. Przy projektowaniu pieców wysokotemperaturowych, na podstawie testu mięknienia obciążenia i resztkowego skurczu materiałów ogniotrwałych, można w pewnym stopniu wnioskować o stabilności objętościowej materiałów ogniotrwałych w wysokiej temperaturze. Właściwość pełzania w wysokiej temperaturze materiałów ogniotrwałych odnosi się do deformacji produktów w warunkach stałej wysokiej temperatury pod naprężeniem.

Metoda wykrywania pełzania wysokotemperaturowego polega na: pod stałym ciśnieniu, nagrzewaniu z określoną prędkością, utrzymywaniu przez długi czas po osiągnięciu określonej temperatury, rejestrowaniu odkształcenia próbki w kierunku wysokości w czasie i obliczaniu szybkości pełzania. Wzór obliczeniowy to:

P=(Ln-Lo)/L1*

gdzie P-wysoka temperatura pełzania przy ściskaniu próbek wyrobów ogniotrwałych, %;

Ln – wysokość próbki po stałej temperaturze nh, mm;

Lo – wysokość próbki po rozpoczęciu stałej temperatury, mm;

L1 – Pierwotna wysokość próbki, mm.

Wielkość odkształcenia i krzywa odkształcenia w czasie materiałów ogniotrwałych w warunkach wysokiej temperatury i obciążenia zmienia się wraz ze zmianami wielu czynników, takich jak materiał, szybkość nagrzewania, stała temperatura temperatury, wielkość obciążenia, a różnica jest niezwykle duża. Dlatego w przypadku produktów z różnych materiałów warunki, takie jak temperatura próby pełzania w wysokiej temperaturze, należy określić oddzielnie zgodnie z warunkami ich użytkowania.