Επίδοση του εξάρτημα εποξειδικής ρητίνης

1. Διάφορες μορφές. Διάφορες ρητίνες, παράγοντες σκλήρυνσης και συστήματα τροποποίησης μπορούν σχεδόν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις διαφόρων εφαρμογών στη φόρμα και η περιοχή μπορεί να είναι από εξαιρετικά χαμηλό ιξώδες έως στερεά υψηλού σημείου τήξης.

2. Βολική σκλήρυνση. Επιλέξτε μια ποικιλία από διαφορετικούς παράγοντες σκλήρυνσης, το σύστημα εποξικής ρητίνης μπορεί σχεδόν να σκληρυνθεί στην περιοχή θερμοκρασιών 0 ~ 180.

3. Ισχυρή πρόσφυση. Οι εγγενείς πολικές ομάδες υδροξυλίου και οι αιθερικοί δεσμοί στη μοριακή αλυσίδα εποξειδικών ρητινών το καθιστούν εξαιρετικά κολλητικό σε διάφορες ουσίες. Η συρρίκνωση της εποξικής ρητίνης είναι χαμηλή κατά τη σκλήρυνση και η εσωτερική καταπόνηση που δημιουργείται είναι μικρή, γεγονός που βοηθά επίσης στη βελτίωση της αντοχής στην πρόσφυση.

4. Χαμηλή συρρίκνωση. Η αντίδραση μεταξύ της εποξικής ρητίνης και του χρησιμοποιούμενου παράγοντα σκλήρυνσης πραγματοποιείται με αντίδραση άμεσης προσθήκης ή πολυμερισμού ανοίγματος δακτυλίου εποξειδικών ομάδων στο μόριο ρητίνης και δεν απελευθερώνεται νερό ή άλλα πτητικά υποπροϊόντα. Σε σύγκριση με τις ακόρεστες ρητίνες πολυεστέρα και τις φαινολικές ρητίνες, εμφανίζουν πολύ χαμηλή συρρίκνωση (λιγότερο από 2%) κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης.

5. Μηχανικές ιδιότητες. Το θεραπευμένο σύστημα εποξικής ρητίνης έχει εξαιρετικές μηχανικές ιδιότητες.