Çawa mîheng an qutkirina frekansa navîn transformer?

Ew transformatorê vemirandina frekansa navîn bi kurtasî wekî transformatorê frekansa navîn, ku wekî transformatorê hevberî jî tê zanîn, tê binav kirin. Diyagrama wê ya prensîbê di Figure 2-14 de ji bo hilbijartina frekansa germkirina inductionê û texmînkirina hêza dabînkirina hêzê tê xuyang kirin.

Têkiliya di navbera voltaja baholê ya seretayî (Ep) û voltaja baholê ya duyemîn (Es) de dikare bi rêjeya zivirandinên her du pêlînan were diyar kirin: Ep/Es=N/Ns. Fonksiyona wê bi giranî kêmkirina voltajê ye, da ku pîvanên înduktorê bi pîvanên dabînkirina hêzê ya frekansa navîn re were hevber kirin. Ji bo kêmkirina windabûna pêkhateyên xeta frekansa navîn, voltaja derketinê ya ku ji hêla dabînkirina hêza frekansa navîn ve tê bikar anîn di navbera 375V û 1500V de ye. Niha, 650V û 750V bi piranî têne bikaranîn. Voltaja înduktora ku di cîhaza qutkirinê de tê bikar anîn ji ber strukturên cûda bi gelemperî di navbera 7 û 100V de ye. Ji bo dabînkirina hêza frekansa navîn a 100kW, voltaja ku bi gelemperî tê bikar anîn di navbera 8 û 80V de ye. Mînakî, voltaja hewce ya înduktora nîv-ankûle ya kelmêş bi gelemperî 65-80V li 8-10 kHz e.

(1) Parametreyên sereke û hewcedariyên veguherînerê frekansa navîn kV·A wekî kapasîteya binavkirî ye. Pêdiviyên teknîkî yên ji bo veguherînerên frekansa navîn bi gelemperî ev in: performansa aram û pêbawer, xebitandina hêsan, avahiyek piçûk, windabûna kêm û bihayê maqûl. Wekî din, du daxwazên taybetî hene:

1) Rêjeya zexta guhêrbar hêsan e ku were guheztin.

2) Empedansa dorhêla kurt piçûk e (ev ji bo kêmkirina bêserûberiya taybetmendiya germkirinê pêdivî ye. Dema ku veguherîner pir neyê guheztin dê ev bêserûberî çêbibe, û ew ê bandorê li mezinahiya impedanceya dorhêlê bike).