Усули ғизодиҳии офтобҳои обгузарӣ

(1) Новобаста аз заряд, обшавии навбатиро оҳиста пеш аз гудохтани заряди қаблӣ гузоред. Агар заряди дорои миқдори зиёди занг ва қуми часпанда нодуруст истифода шавад, андоза ва шакли заряд хуб нест, заряд зич печонида нашудааст ва ҷамъшавӣ ҷиддӣ аст ё агар заряди аз ҳад зиёд хунук илова карда шавад як бор, эҳтимол аст, ки “пулсозӣ” рух диҳад. Сатҳи моеъ бояд зуд -зуд тафтиш карда шавад ва бо оне, ки пул мавҷуд аст, мубориза бояд бурд ва “гардиш” -ро пора -пора кардан лозим аст, то ба пайдоиши “гузаргоҳ” роҳ надиҳад. Дар акси ҳол, оҳани гудохташуда дар қисми поёнӣ аз ҳад зиёд гарм мешавад, ки боиси зангзании андоваҳои печи поёнӣ ва ҳатто шоридан ё таркиши оҳани гудохта мешавад.

(2) Усули муолиҷаи пулҳо: камшавии ҷараёни обшавии то 500А; онро бо асои оҳанӣ кандан; агар партофта нашавад, кӯраи электрикиро ба таври мувофиқ гардонед ва то он даме ки оҳани гудохта купрук ё қабати болопӯшро канда шавад, обшавии онро дар қувваи кам нигоҳ доред;

(3) Пас аз пурра гудохтани зарфи кӯра, шлакро фавран тоза кардан лозим аст, то пайдоиши “сарпӯшҳои шлак” пешгирӣ карда шавад. Агар “сарпӯши шлак” ба вуҷуд ояд, фавран барқро хомӯш кунед ва “сарпӯши шлак” -ро аз танӯр ҷудо кунед, вагарна оҳани гудохташуда дар қисми поёнӣ аз ҳад зиёд гарм мешавад, ки боиси эрозияи болишти поёни поёни пӯст ва ҳатто шоридан ё таркиши оҳани гудохта