Περιγραφή ταξινόμησης βαθμού μονωτικής πλάκας εποξειδικής ρητίνης

Οι εποξικές ρητίνες αναφέρονται γενικά σε οργανικές πολυμερείς ενώσεις που περιέχουν δύο ή περισσότερες εποξικές ομάδες στο μόριο. Εκτός από μερικές, οι σχετικές μοριακές μάζες τους δεν είναι υψηλές. Η μοριακή δομή της εποξικής ρητίνης χαρακτηρίζεται από την ενεργό εποξική ομάδα στη μοριακή αλυσίδα. Η εποξική ομάδα μπορεί να βρίσκεται στο τέλος, στη μέση ή σε μια κυκλική δομή της μοριακής αλυσίδας. Επειδή η μοριακή δομή περιέχει ενεργές εποξειδικές ομάδες, μπορούν να υποστούν αντιδράσεις σταυροειδούς σύνδεσης με διάφορους τύπους παράγοντες σκλήρυνσης για να σχηματίσουν αδιάλυτα και μη έγχυμα πολυμερή με δομή δικτύου τριών κατευθύνσεων.

Χαρακτηριστικά εφαρμογής της μονωτικής πλάκας εποξικής ρητίνης

1. Διάφορες μορφές. Διάφορες ρητίνες, παράγοντες σκλήρυνσης και συστήματα τροποποίησης μπορούν σχεδόν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις διαφόρων εφαρμογών στη μορφή και το εύρος μπορεί να είναι από πολύ χαμηλό ιξώδες έως στερεά υψηλού σημείου τήξης.

2. Βολική σκλήρυνση. Επιλέξτε μια ποικιλία από διαφορετικούς παράγοντες σκλήρυνσης, το σύστημα εποξικής ρητίνης μπορεί σχεδόν να σκληρυνθεί στην περιοχή θερμοκρασιών 0 ~ 180.

3. Ισχυρή πρόσφυση. Οι εγγενείς πολικές ομάδες υδροξυλίου και οι αιθερικοί δεσμοί στη μοριακή αλυσίδα εποξειδικών ρητινών το καθιστούν εξαιρετικά κολλητικό σε διάφορες ουσίες. Η συρρίκνωση της εποξικής ρητίνης είναι χαμηλή κατά τη σκλήρυνση και η εσωτερική καταπόνηση που δημιουργείται είναι μικρή, γεγονός που βοηθά επίσης στη βελτίωση της αντοχής στην πρόσφυση.

4. Χαμηλή συρρίκνωση. Η αντίδραση μεταξύ της εποξικής ρητίνης και του χρησιμοποιούμενου παράγοντα σκλήρυνσης πραγματοποιείται με αντίδραση άμεσης προσθήκης ή πολυμερισμού ανοίγματος δακτυλίου εποξειδικών ομάδων στο μόριο ρητίνης και δεν απελευθερώνεται νερό ή άλλα πτητικά υποπροϊόντα. Σε σύγκριση με τις ακόρεστες ρητίνες πολυεστέρα και τις φαινολικές ρητίνες, εμφανίζουν πολύ χαμηλή συρρίκνωση (λιγότερο από 2%) κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης.

5. Μηχανικές ιδιότητες. Το θεραπευμένο σύστημα εποξικής ρητίνης έχει εξαιρετικές μηχανικές ιδιότητες.

6. Ηλεκτρική απόδοση. Το σκληρυμένο εποξειδικό σύστημα ρητίνης είναι ένα εξαιρετικό μονωτικό υλικό με υψηλές διηλεκτρικές ιδιότητες, αντοχή στη διαρροή επιφάνειας και αντίσταση τόξου.

7. Χημική σταθερότητα. Γενικά, το θεραπευμένο σύστημα εποξικής ρητίνης έχει εξαιρετική αντοχή σε αλκάλια, αντοχή σε οξέα και αντοχή σε διαλύτες. Όπως και άλλες ιδιότητες του σκληρυμένου εποξικού συστήματος, η χημική σταθερότητα εξαρτάται επίσης από την επιλεγμένη ρητίνη και τον παράγοντα σκλήρυνσης. Η κατάλληλη επιλογή εποξειδικής ρητίνης και παράγοντα σκλήρυνσης μπορεί να την κάνει να έχει ειδική χημική σταθερότητα.

8. Σταθερότητα διαστάσεων. Ο συνδυασμός πολλών από τις παραπάνω ιδιότητες προσδίδει στο σύστημα εποξειδικής ρητίνης εξαιρετική σταθερότητα και αντοχή στις διαστάσεις.

9. Ανθεκτικό στη μούχλα. Το θεραπευμένο σύστημα εποξικής ρητίνης είναι ανθεκτικό στα περισσότερα καλούπια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σκληρές τροπικές συνθήκες.

Ταξινόμηση τύπου

Σύμφωνα με τη μοριακή δομή, οι εποξειδικές ρητίνες μπορούν να χωριστούν σε πέντε κατηγορίες:

1. Εποξειδική ρητίνη γλυκιδυλαιθέρα

2. Εποξειδική ρητίνη γλυκιδυλεστέρα

3. Εποξική ρητίνη γλυκιδυλαμίνης

4. Γραμμική αλειφατική εποξική ρητίνη

5. Αλυκυκλική εποξική ρητίνη