Η διαφορά μεταξύ της χαλυβουργίας σε κλιβάνους ενδιάμεσης συχνότητας και της χαλυβουργίας σε φούρνους ηλεκτρικού τόξου:

1. ο κλίβανος ενδιάμεσης συχνότητας δεν μπορεί να κάνει σκωρία, επομένως επιβλαβή στοιχεία όπως το P και το S δεν μπορούν να αφαιρεθούν, ενώ ο κλίβανος ηλεκτρικού τόξου μπορεί.

2. Ο κλίβανος ενδιάμεσης συχνότητας δεν μπορεί να φυσήξει οξυγόνο για να μειώσει τον άνθρακα, επομένως το στοιχείο C δεν μπορεί να ρυθμιστεί προς τα κάτω, μόνο ο άνθρακας μπορεί να αυξηθεί, ενώ ο κλίβανος ηλεκτρικού τόξου μπορεί.

3. Ο κλίβανος ενδιάμεσης συχνότητας δεν μπορεί να φυσήξει οξυγόνο για να απανθρακωθεί. Ο χάλυβας περιέχει υψηλό αέριο και εγκλείσματα όπως το στοιχείο Η. Ο χάλυβας έχει χαρακτηριστικά ευθραυστότητας υδρογόνου, υψηλή αντοχή, χαμηλή επιμήκυνση και απεριόριστη πλαστικότητα, ενώ οι φούρνοι ηλεκτρικού τόξου είναι το αντίθετο.

4. Ακόμη και για την τήξη χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα, κραματοποιημένο χάλυβα εργαλείων ή χυτών, λόγω των παραπάνω ελαττωμάτων της διαδικασίας, η ποιότητα του χάλυβα εξακολουθεί να μην είναι τόσο καλή όσο ο χάλυβας ηλεκτρικών κλιβάνων, αλλά μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν οι απαιτήσεις δεν είναι υψηλές.

5. Εάν ο κλίβανος ενδιάμεσης συχνότητας είναι εξοπλισμένος με λογικές εγκαταστάσεις διύλισης, μπορεί επίσης να παράγει χάλυβα υψηλής ποιότητας, ξεπερνώντας ακόμη και τη χαλυβουργία ηλεκτρικού τόξου. Η συγκεκριμένη διαδικασία μπορεί να είναι: φούρνος ενδιάμεσης συχνότητας + VOD + διαδικασία LF μπορεί να παράγει πολύ καλό χάλυβα.