Jaki jest główny składnik korund?

Głównym składnikiem korundu jest tlenek glinu.

korund, nazwa wywodząca się z Indii, jest nazwą mineralogiczną. Istnieją trzy główne warianty jednorodności korundu Al2O3, a mianowicie α-Al2O3, β-Al2O3 i γ-Al2O3. Twardość korundu ustępuje tylko diamentowi.

Korund to kamień szlachetny powstały z kryształów tlenku glinu (Al2O3). Korund zmieszany z metalicznym chromem jest jasnoczerwony i ogólnie nazywany jest rubinem; podczas gdy niebieski lub bezbarwny korund jest ogólnie klasyfikowany jako szafir.

Korund zajmuje 9 miejsce w tabeli twardości Mohsa. Ciężar właściwy wynosi 4.00 i ma heksagonalną strukturę kratownicy. Ze względu na swoją twardość i relatywnie niższą cenę niż diamenty korund stał się dobrym materiałem na papier ścierny i narzędzia szlifierskie.

Korund ma połysk szkła, twardość 9. Proporcja 3.95-4.10. Powstaje w warunkach wysokiej temperatury, bogatego glinu i słabego krzemu C i jest głównie związany z magmatyzmem, metamorfizmem kontaktowym i metamorfizmem regionalnym.

Korund to sztuczny materiał wytwarzany z boksytu jako głównego surowca w piecu górniczym. Może być stosowany jako materiał ścierny i ogniotrwały. Biały korund o wyższej czystości nazywany jest korundem białym, a korund brązowy z niewielką ilością zanieczyszczeń nazywany jest korundem brązowym.

Istnieją głównie trzy warianty jednorodności korundu Al2O3, a mianowicie α-Al2O3, β-Al2O3, γ-Al2O3 i η-Al2O3 (układ kryształów równoosiowych) oraz ρ-Al2O3 (układ kryształów) według analizy dyfrakcji rentgenowskiej. Układ jest niepewny), χ-Al2O3 (układ heksagonalny), κ-Al2O3 (układ heksagonalny), δ-Al2O3 (układ tetragonalny), θ-Al2O3 (układ jednoskośny). Korund występuje w wielu kolorach, m.in. bezbarwny, biały, złoty (jonowy pigmentowy Ni, Cr), żółty (jonowy pigmentowy Ni), czerwony (jonowy pigmentowy Cr), niebieski (jonowy pigmentowy Ti, Fe), zielony (jonowy pigmentowy Co, Ni) , V), fioletowy (Ti, Fe, Cr), brązowy, czarny (jon pigmentowy Fe, Fe), niebiesko-fioletowy pod lampą żarową, efekt czerwono-fioletowy pod lampą fluorescencyjną (jon pigmentowy V).