Die ontwikkelingsgeskiedenis van epoksieglasvesel-trekstaaf wil dalk hierna kyk.

Epoksy glasvesel trekstaaf is gemaak van hoësterkte aramidevesel en glasvesel wat met epoksieharsmatriks geïmpregneer is deur hoë temperatuur pultrusie. Dit het die eienskappe van super hoë sterkte, uitstekende slytasie weerstand, suur en alkali weerstand, korrosie weerstand en ander uitstekende hoë temperatuur weerstand. Produkte is geskik vir elektrolitiese aluminiumaanlegte, staalaanlegte, hoë-temperatuur metallurgiese toerusting, UHV elektriese toerusting, lugvaartvelde, transformators, kapasitors, reaktore, hoogspanningskakelaars en ander hoëspanning elektriese toestelle.

Reeds in 1872 het die Duitse chemikus A.Bayer die eerste keer ontdek dat fenol en formaldehied vinnig rooibruin klonte of viskeuse materiale kan vorm wanneer dit onder suur toestande verhit word, maar die eksperiment is gestaak omdat dit nie met klassieke metodes gesuiwer kon word nie. Ná die 20ste eeu is fenol in groot hoeveelhede uit steenkoolteer verkry, en formaldehied word ook in groot hoeveelhede as preserveermiddel vervaardig. Daarom is die reaksieproduk van die twee aantrekliker. Daar word gehoop dat nuttige produkte ontwikkel kan word, hoewel baie mense baie arbeid daaraan bestee het. , Maar nie een van hulle het die verwagte resultate behaal nie.

In 1904 het Baekeland en sy assistente ook hierdie navorsing gedoen. Die aanvanklike doel was om isolerende vernis in plaas van natuurlike hars te maak. Na drie jaar se harde werk, uiteindelik in die somer van 1907, is nie net isolerende vernis vervaardig nie. En het ook ‘n regte sintetiese plastiekmateriaal vervaardig – Bakeliet, dit is ‘n bekende “bakeliet”, “bakeliet” of fenoliese hars.

Sodra Bakelite uitgekom het, het vervaardigers gou ontdek dat dit nie net ‘n verskeidenheid elektriese isolasieprodukte kan maak nie, maar ook daaglikse benodigdhede kan maak. Edison (T. Edison) het vroeër rekords gemaak, en het gou in die advertensie aangekondig: Dit het duisende produkte met Bakelite gemaak. Sulke produkte, so die uitvinding van Baekeland is beskou as die “alchemie” van die 20ste eeu.

Die Duitse chemikus Beyer het ook groot bydraes tot die aanwending van bakeliet gelewer.

Eendag in 1905 het die Duitse chemikus Beyer ‘n eksperiment op fenol en formaldehied in ‘n fles gedoen en gevind dat ‘n taai stof daarin gevorm het. Hy het dit met water gewas en kon dit nie afwas nie. In plaas daarvan het hy petrol, alkohol en ander organiese chemikalieë gebruik. Oplosmiddel, dit werk steeds nie. Dit het Beyere se breine ongemaklik gemaak. Later het hy sy bes probeer om hierdie “irriterende” ding af te kry. Beyere slaak ‘n sug van verligting en gooi dit in die asblik. binne.

’n Paar dae later was Beyere op die punt om die inhoud van die vullisdrom te stort. Op hierdie oomblik het hy die stuk weer gesien. Die oppervlak was glad en blink, met ‘n aantreklike glans. Beyere haal dit nuuskierig uit. Nadat dit op die vuur gebraai is, het dit nie meer sag geword nie, op die grond geval, dit het nie gebreek nie, dit met ‘n saag gesaag, dit is glad gesaag, en die skerp Beyer het dadelik gedink dat dit ‘n soort Baie goeie nuwe materiaal kan wees. .