Απόδοση μετά τη σκλήρυνση της θήκης επαγωγής

1. Επιφανειακή σκληρότητα: Η επιφανειακή σκληρότητα των τεμαχίων που υποβάλλονται σε σβέση της επιφάνειας επαγωγής θέρμανσης υψηλής και μέσης συχνότητας είναι συχνά 2 έως 3 μονάδες (HRC) υψηλότερη από τη συνηθισμένη απόσβεση.

2. Αντοχή στη φθορά: Η αντίσταση στη φθορά του τεμαχίου εργασίας μετά από σβέση υψηλής συχνότητας είναι υψηλότερη από αυτή του συνηθισμένου σβήσιμου. Αυτό οφείλεται κυρίως στα συνδυασμένα αποτελέσματα των λεπτών κόκκων μαρτενσίτη στο σκληρυμένο στρώμα, στην υψηλή διασπορά καρβιδίου, στη σχετικά υψηλή σκληρότητα και στην υψηλή θλιπτική τάση στην επιφάνεια.

3. Αντοχή σε κόπωση: το σβήσιμο της επιφάνειας υψηλής και μέσης συχνότητας βελτιώνει σημαντικά την αντοχή κόπωσης και μειώνει την ευαισθησία της εγκοπής. Για τεμάχια εργασίας του ίδιου υλικού, το βάθος του σκληρυμένου στρώματος είναι εντός ενός ορισμένου εύρους και η αντοχή σε κόπωση αυξάνεται με την αύξηση του βάθους του σκληρυμένου στρώματος, αλλά όταν το βάθος του σκληρυμένου στρώματος είναι πολύ βαθύ, το επιφανειακό στρώμα είναι θλιπτική τάση, επομένως η αύξηση του βάθους του σκληρυμένου στρώματος μειώνει την αντοχή στην κόπωση και κάνει το τεμάχιο εργασίας. Η ευθραυστότητα αυξάνεται. Γενικό βάθος σκληρυμένου στρώματος δ = (10 ~ 20)% Δ. πιο κατάλληλο, όπου D. είναι η ενεργός διάμετρος του τεμαχίου εργασίας.