Wat is die oorsaak van elektriese veroudering van isolerende materiale

Elektriese veroudering kan rofweg in twee kategorieë verdeel word: ontladingsveroudering en ongeldige elektriese veroudering. Ontladingsveroudering is die hoofvorm van elektriese veroudering. Die rede waarom die isolasiemateriaal verouder onder die werking van ontlading is as gevolg van hitte, verbranding, ultraviolet lig en aktiewe produkte (elektron e, suurstof O, stikstof N, aktiewe stikstofmolekule N, suurstofmolekule O2, stikstofmolekule katioon N, suurstof molekule Katioon O2 en produkte O3, NO2, HNO2, ens.). Watter faktor ‘n leidende rol speel hang af van die ontladingstoestande, dit wil sê die ontladingsintensiteit en die omgewing.

The discharge intensity (that is, the discharge power per unit area) is related to the type of discharge. During corona discharge, the intensity is low; during arc discharge, the intensity is high; and during spark discharge, the intensity is somewhere in between.

Omgewingsfaktore is hoofsaaklik suurstof, vog, besoedeling, luggapings, ens., soos die intensiteit van elektriese ontlading, die verouderingsgraad van aërobies en anaërobies is baie verskillend; die bestaan ​​van luggapings in dendritiese veroudering maak die ontwikkeling van dendritiese veroudering baie vinnig, terwyl elektriese opsporing Verandering (dit wil sê lekkasieopsporing) nou verwant is aan omgewingsbesoedelingsfaktore. Nie-ontladingsveroudering word veroorsaak deur die verhitting van die isolerende materiaal onder die werking van ‘n elektriese veld, wat veroorsaak dat die materiaal termiese afbreek ondergaan; die termiese effek van die stroom wat deur die oppervlak van die materiaal vloei, veroorsaak plaaslike karbonisasiekanale op die oppervlak van die materiaal, wat ook ‘n soort elektriese spoorveroudering is; Onder die werking van gelykstroomspanning word die materiaal verouder deur elektrochemiese aksie of ruimteladingsaksie.