عمل کنید کوره ذوب القایی با خیال راحت و ۷ عادت خوب را رعایت کنید!

(1) مرتباً وضعیت ذوب را در کوره مشاهده کنید. شارژ باید به موقع اضافه شود قبل از اینکه شارژ کاملا ذوب شود. مشخص شده است که داربست باید به موقع درمان شود تا از فرسودگی کوره به دلیل افزایش شدید دمای آهن مذاب در زیر سوله که از نقطه ذوب بار بیشتر است (ماسه کوارتز 1704 درجه سانتیگراد) جلوگیری شود. به

(2) پس از ذوب شدن آهن مذاب، سرباره باید حذف شود و دما باید به موقع اندازه گیری شود و آهن مذاب باید به موقع تخلیه شود که به دمای کوره برسد. به

(3) در شرایط عادی، زمانی که دیواره بوته 1/3 ضخامت پوشش اصلی کوره باشد، کوره باید برچیده و بازسازی شود. به

(4) آهن مذاب باید هفته ای یکبار تخلیه شود تا اندازه آستر کوره اندازه گیری شود و وضعیت سطح آن مشاهده شود، وضعیت واقعی آستر کوره به موقع درک شود و به موقع با هر گونه مشکل برخورد شود. به

(5) در طی فرآیند افزودن بار فلزی، بهتر است که کاربورایزر کم کم اضافه شود. اضافه کردن خیلی زود به ته کوره می چسبد و به راحتی در آهن مذاب حل نمی شود. افزودن خیلی دیر زمان ذوب و گرم شدن را طولانی می کند، که نه تنها باعث تاخیر در تنظیم ترکیب می شود، بلکه ممکن است باعث افزایش بیش از حد دما شود. افزودن فروسیلیس (افزایش Si)، برای کوره های ذوب القایی با قدرت همزن ضعیف، چون سی سی زیاد در آهن مذاب باعث افزایش ضعیف C می شود، بهتر است آهن Si را دیرتر اضافه کنیم، اما باعث ایجاد آهن در کوره می شود. . تاخیر در تجزیه و تحلیل ترکیب مایع و تنظیم. به

(6) باقی ماندن فلز مایع در کوره در طول ذوب می تواند به بهبود راندمان الکتریکی برخی از کوره های الکتریکی و بهبود ضریب توان فاز ذوب کمک کند. اما ممکن است این آهن های مذاب برای مدت طولانی در کوره بیش از حد گرم شوند و کیفیت فلز را به خطر بیندازند. بنابراین، فلز مذاب باقیمانده باید 15 درصد از حجم کوره را تشکیل دهد. آهن مذاب بسیار کم باعث تشدید حالت گرمای بیش از حد می شود و آهن مذاب زیاد باعث کاهش استفاده موثر از آهن مذاب و افزایش مصرف انرژی واحد می شود. به

(7) ضخامت شارژ ترجیحاً 200 تا 300 میلی متر است. هر چه ضخامت بیشتر باشد، ذوب کندتر است.