Jakie akcesoria są używane z płytą z włókna szklanego epoksydowego?

Niezawodność i żywotność uzwojenia zależą w dużej mierze od właściwości materiału izolacyjnego. Podstawowe wymagania dotyczące wydajności materiałów izolacyjnych obejmują parametry elektryczne, odporność cieplną i właściwości mechaniczne. W tym artykule pani odnosi się do krótkiego wprowadzenia do właściwości elektrycznych materiałów izolacyjnych. Właściwości elektryczne materiałów izolacyjnych obejmują wytrzymałość na przebicie, rezystywność izolacji, przenikalność elektryczną i straty dielektryczne. Podziel napięcie przebicia przez grubość materiału izolacyjnego w punkcie przebicia, wyrażoną w kilowoltach/mm. Przebicie materiałów izolacyjnych można z grubsza podzielić na trzy formy: przebicie elektryczne, przebicie termiczne i przebicie wyładowania. Wymagania dotyczące parametrów elektrycznych silnika dla materiału izolacyjnego są najważniejsze dla wytrzymałości pola elektrycznego przebicia i rezystancji izolacji.

W zależności od typu silnika, inne wymagania dotyczące wydajności elektrycznej nie są dokładnie takie same. Na przykład izolacja silników wysokonapięciowych wymaga niskich strat dielektrycznych materiału izolacyjnego i dobrej odporności na korony; należy wziąć pod uwagę rozkład pola elektrycznego między żelaznym rdzeniem a przewodnikiem. Wzrasta natężenie pola elektrycznego. Wzrasta również tangens strat. Gdy napięcie wzrośnie do określonej wartości, pęcherzyki wewnątrz ośrodka lub na krawędzi elektrody zostaną częściowo uwolnione, a styczna strat nagle znacznie wzrośnie. Ta wartość napięcia nazywana jest początkowym wolnym napięciem. W inżynierii początkowy pomiar napięcia wolnego jest często używany do sprawdzania szczeliny powietrznej wewnątrz struktury izolacyjnej w celu kontrolowania jakości izolacji. Ponadto niektóre materiały izolacyjne powinny również uwzględniać właściwości elektryczne, takie jak odporność na korony, odporność na łuk i odporność na ślady upływu.

Straty dielektryczne materiału izolacyjnego. Materiał izolacyjny powoduje straty energii z powodu upływu elektrycznego i polaryzacji pod działaniem pola elektrycznego. Ogólnie rzecz biorąc, moc strat lub tangens strat jest używany do wyrażania wielkości strat dielektrycznych. Pod działaniem napięcia stałego przepłynie chwilowy prąd ładowania, prąd absorpcji i prąd upływu. Po przyłożeniu napięcia przemiennego chwilowy prąd ładowania jest prądem biernym (prąd pojemnościowy); prąd upływu jest w fazie z napięciem i jest prądem czynnym; prąd absorpcji ma zarówno składową bierną prądu, jak i składową aktywną prądu. Główne czynniki wpływające na straty dielektryczne materiałów izolacyjnych. Ponieważ przy różnych częstotliwościach występują różne straty dielektryczne, podczas pomiaru wartości tangensa strat należy wybrać określoną częstotliwość. Ogólnie rzecz biorąc, materiały stosowane w silniku są na ogół mierzone pod kątem tangensa strat dielektrycznych przy częstotliwości zasilania.

Pod działaniem napięcia przez materiał izolacyjny zawsze będzie przepływał niewielki prąd upływowy. Część tego prądu przepływa przez wnętrze materiału; jego część przepływa przez powierzchnię materiału. Dlatego rezystywność izolacji można podzielić na rezystywność objętościową i rezystywność powierzchniową. Rezystywność skrośna charakteryzuje wewnętrzną przewodność elektryczną materiału, a jednostką jest om-metr; rezystywność powierzchniowa charakteryzuje przewodność elektryczną powierzchni materiału, a jednostką jest om. Rezystywność skrośna materiału izolacyjnego zwykle mieści się w zakresie od 107 do 1019 m·m. Rezystywność materiałów izolacyjnych jest generalnie związana z następującymi czynnikami. Większość zanieczyszczeń w materiale izolacyjnym wytwarza jony przewodzące, które mogą sprzyjać dysocjacji cząsteczek polarnych, powodując gwałtowny spadek rezystywności. Wraz ze wzrostem temperatury rezystywność spada wykładniczo.