Παράγοντες που επηρεάζουν το χρόνο συγκράτησης του τεμαχίου εργασίας στο πειραματικός ηλεκτρικός φούρνος

1. Θερμοκρασία θέρμανσης

Υπό κανονικές συνθήκες, τα εμπειρικά δεδομένα χρησιμοποιούνται συχνά για υπολογισμούς σε πειραματικούς ηλεκτρικούς κλιβάνους. Για παράδειγμα, ο ανθρακούχος χάλυβας υπολογίζεται συνήθως σε 1 λεπτό/1 mm, ενώ ο κράμα χάλυβα είναι 1.3 έως 1.8 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του ανθρακούχου χάλυβα. Ο λόγος είναι ότι ο κραματοποιημένος χάλυβας έχει υψηλή περιεκτικότητα σε στοιχεία κράματος. Αλλά σε υψηλή θερμοκρασία (1000℃), εάν το ενεργό πάχος είναι μεγάλο, χρησιμοποιείται το κατώτερο όριο αυτού του συντελεστή και το ανώτερο όριο του ενεργού πάχους είναι μικρό.

2. Διαφορές στις ποιότητες χάλυβα

Για τον ανθρακούχο χάλυβα και τον χάλυβα χαμηλού κράματος, ο χρόνος που απαιτείται για τη διάλυση των καρβιδίων και την ομογενοποίηση του ωστενίτη είναι πολύ σύντομος, επομένως, σύμφωνα με την κατάσταση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί “μηδενική” σβέση διατήρησης θερμότητας, η οποία μπορεί να συντομεύσει τον κύκλο της διαδικασίας και να μειώσει τις ρωγμές απόσβεσης. Για χάλυβα υψηλής κραματοποίησης, ο χρόνος θέρμανσης και διατήρησης της απόσβεσης θα πρέπει να παραταθεί κατάλληλα για να εξασφαλιστεί η διάλυση και η ωστενιτοποίηση των καρβιδίων. Μπορεί να εκτιμηθεί σε 0.5 έως 0.8 λεπτά ανά χιλιοστό για το χρόνο διατήρησης. Όταν το ανώτερο όριο της θερμοκρασίας σβέσης είναι 0.5 λεπτά, η θερμοκρασία σβέσης εξαρτάται από το Πάρτε 0.8 λεπτά στο κατώτερο όριο.