Rêwîtiya diodê

Taybetmendiya herî girîng a diodê veguheztina wê ya yekalî ye. Di çerxekê de, herik tenê dikare ji anoda diodê biherike û ji katodê derkeve. Ya jêrîn ceribandinek hêsan e ku taybetmendiyên pêş û berevajî yên diodê nîşan bide.

1. Taybetmendiyên erênî.

Di dorhêlên elektronîkî de, heke anoda dîodê bi dawiya potansiyela bilind û elektroda neyînî bi dawiya potansiyela nizm ve were girêdan, dê diod were vekirin. Ji vê rêbaza girêdanê re biasiya pêşeroj tê gotin. Pêdivî ye ku were zanîn ku gava ku voltaja pêş a ku li her du dawiya diodê tê sepandin pir hindik be, diod dîsa jî nayê vemirandin, û herika pêş a ku di diodê re diherike pir qels e. Tenê gava ku voltaja pêşeroj digihîje nirxek diyarkirî (vê nirxê jê re “voltaja bordûmanê” tê gotin, lûleya germanium bi qasî 0.2V, û lûleya silicon bi qasî 0.6V e), diod dikare rasterast were vemirandin. Piştî ku vebe, voltaja li seranserê diodê bi bingehîn nayê guhertin (boriya germanium bi qasî 0.3V e, lûleya silicon bi qasî 0.7V e), ku jê re “hilweşîna voltaja pêş” ya diodê tê gotin.

2. Taybetmendiyên berevajî.

Di çerxa elektronîkî de, anoda diodê bi dawiya potansiyela kêm ve, û elektroda neyînî bi dawiya potansiyela bilind ve girêdayî ye. Di vê demê de, hema hema ti herik di diodê de naherike, û diod di rewşek qutkirî de ye. Ev rêbaza girêdanê bi bias berevajî tê gotin. Dema ku diod berevajî-biased be, dê dîsa jî herikîna berevajî ya qels di nav dîodê de diherike, ku jê re herika leaksiyonê tê gotin. Dema ku voltaja berevajî ya li ser diodê heya nirxek diyar zêde dibe, dê herikîna berevajî bi tundî zêde bibe, û diod dê rêwerziya xwe ya yekalî winda bike. Ji vê rewşê re têkçûna diodê tê gotin.