Przewodność diody

Najważniejszą cechą diody jest jej jednokierunkowa przewodność. W obwodzie prąd może płynąć tylko z anody diody i wypływać z katody. Poniżej znajduje się prosty eksperyment ilustrujący charakterystykę diody do przodu i do tyłu.

1. Pozytywne cechy.

W obwodach elektronicznych, jeśli anoda diody jest podłączona do końca wysokiego potencjału, a elektroda ujemna jest podłączona do końca niskiego potencjału, dioda zostanie włączona. Ta metoda połączenia nazywana jest przesunięciem w przód. Należy zauważyć, że gdy napięcie przewodzenia przyłożone do obu końców diody jest bardzo małe, dioda nadal nie może zostać włączona, a prąd przewodzenia płynący przez diodę jest bardzo słaby. Dopiero gdy napięcie przewodzenia osiągnie określoną wartość (wartość ta nazywana jest „napięciem progowym”, lampka germanowa około 0.2V, a rurka krzemowa około 0.6V), diodę można włączyć bezpośrednio. Po włączeniu napięcie na diodzie pozostaje w zasadzie niezmienione (w lampie germanowej około 0.3V, w rurce krzemowej około 0.7V), co nazywa się „spadkiem napięcia w przód” diody.

2. Charakterystyki odwrotne.

W obwodzie elektronicznym anoda diody jest podłączona do końca niskiego potencjału, a elektroda ujemna jest podłączona do końca wysokiego potencjału. W tej chwili przez diodę prawie nie płynie prąd, a dioda jest w stanie wyłączonym. Ta metoda połączenia nazywana jest odwrotną stronniczością. Gdy dioda jest spolaryzowana wstecznie, nadal będzie przepływał przez nią słaby prąd wsteczny, który nazywa się prądem upływowym. Gdy napięcie wsteczne na diodzie wzrośnie do pewnej wartości, prąd wsteczny gwałtownie wzrośnie, a dioda straci jednokierunkową przewodność. Ten stan nazywa się awarią diody.