Bandora avahiya cihêreng a pola li ser çi ye tevlêbûna hişk?

Leza ku ferrît û çîmentît vediguherin austenît bi germahî, kompozîsyona pola û avahiya orîjînal ve girêdayî ye.

Rêjeya damezrandina navendên qonaxa nû ya austenît û rêjeya mezinbûna van navendan ji hêla avahiya orîjînal ve têne destnîşan kirin. Avahiya orîjînal çiqas bêtir belav bibe, dûrahiya di navbera perçeyên ferrite û cementite de piçûktir e, ji ber vê yekê navika austenît germ dibe. Rêjeya jidayikbûnê û mezinbûnê zûtir dibe. Ji ber ku tevliheviya ferrite-cementite li sînorê dabeşbûna van qonaxan austenît çêdike, avahiya orîjînal xweştir e, firîna dabeşkirinê (rûkala bandorker a reaksiyonê) ya qonaxê mezintir e. Dema ku tevna xwemalî bêtir belavbûyî be, dema ku çareseriya hişk tê germ kirin dema ku tê xwestin ku pêkhate yekreng be kurtir dibe. Ji ber vê yekê, rewşa avahiya orîjînal ji bo hişkbûna induksiyonê pir girîng e.

Di rewşa normalîzekirî an anneled de, avahiya orîjînal a pola hypoeutectoid pearlite û ferrite azad e, û leza austenîtîzasyona wê ji ya sorbîtê qelandî û hişkkirî (tevliheviya çîmentîtê ya ferîtî ya belavbûyî) hêdîtir e. û di germahiyek zexmtir a bilindtir de ji pola vegirtî û hişkbûyî şil dibe.

Fonksiyonek din a bidestxistina avahiya sorbît ev e ku pêşî li polayê bigire ku di dema vemirandina induksiyonê de stresek bermayî ya mezin çêbike. Wekî ku her kes pê dizane, mezinahiya stresa bermayî ya di pola vegirtî de, di nav faktorên din de, bi germahiya vegirtinê ve jî girêdayî ye. Germahiya vemirandinê çiqas bilind be, stresa bermayî ya di pola vemirandî de jî ew qas mezin dibe. Germahiya vemirandinê ya ku ji bo avahiya qelandî û hişkkirî tê xwestin herî nizm e, ji ber vê yekê stresa bermayî ya piştî vemirandinê jî ya herî piçûktir e, rîska vemirandina şikestin û şilbûnê kêm dike. Dermankirin û hişk kirin dikare hêza dil baştir bike, ji ber vê yekê ew ji bo beşên girîng ên ku taybetmendiyên mekanîkî yên bilind hewce dikin hewce ye.