Jaki wpływ ma odmienna oryginalna struktura stali? hartowanie indukcyjne?

Szybkość, z jaką ferryt i cementyt przekształcają się w austenit, zależy od temperatury, składu stali i pierwotnej struktury.

Szybkość tworzenia nowych centrów fazy austenitu i tempo wzrostu tych centrów są zdeterminowane pierwotną strukturą. Im bardziej rozproszona jest pierwotna struktura, tym mniejsza odległość między cząstkami ferrytu i cementytu, a więc nagrzewanie jądra austenitu. Im szybsze urodzenie i tempo wzrostu. Ponieważ mieszanina ferrytowo-cementytowa tworzy austenit na granicy płaszczyzny podziału tych faz, im drobniejsza struktura pierwotna, tym większa płaszczyzna podziału (efektywna powierzchnia reakcji) fazy. Im bardziej zdyspergowana jest oryginalna tkanka, tym krótszy jest czas wymagany do uzyskania jednorodności kompozycji po podgrzaniu stałego roztworu. Dlatego też przy hartowaniu indukcyjnym bardzo ważny jest pierwotny stan struktury.

W stanie znormalizowanym lub wyżarzonym pierwotna struktura stali podeutektoidalnej to perlit i wolny ferryt, a jej prędkość austenityzacji jest mniejsza niż w przypadku hartowanego i odpuszczanego sorbitu (zdyspergowana mieszanka ferrytowo-cementytowa). i odpuszczane w wyższej temperaturze hartowania niż stal hartowana i odpuszczana.

Inną funkcją uzyskiwania struktury sorbitu jest zapobieganie generowaniu przez stal dużego naprężenia szczątkowego podczas hartowania indukcyjnego. Jak wszyscy wiedzą, wielkość naprężeń szczątkowych w hartowanej stali, między innymi, zależy również od temperatury hartowania. Im wyższa temperatura hartowania, tym większe naprężenie szczątkowe w hartowanej stali. Temperatura hartowania wymagana dla hartowanej i odpuszczanej struktury jest najniższa, więc naprężenie szczątkowe po hartowaniu jest również najmniejsze, co zmniejsza ryzyko pękania i odpryskiwania po hartowaniu. Zabieg hartowania i odpuszczania może poprawić wytrzymałość serca, dlatego jest niezbędny w przypadku ważnych części, które wymagają wysokich właściwości mechanicznych.