site logo

Wat is het effect van de verschillende originele structuur van staal op inductieharding?

Wat is het effect van de verschillende originele structuur van staal op? inductieharden?

De snelheid waarmee ferriet en cementiet in austeniet veranderen, hangt af van de temperatuur, de samenstelling van het staal en de oorspronkelijke structuur.

De vormingssnelheid van de nieuwe austenietfasecentra en de groeisnelheid van deze centra worden bepaald door de oorspronkelijke structuur. Hoe meer verspreid de oorspronkelijke structuur, hoe kleiner de afstand tussen de ferriet- en cementietdeeltjes, dus de austenietkern wordt verwarmd. Hoe sneller de geboorte- en groeisnelheid. Aangezien het ferriet-cementietmengsel austeniet vormt op de grens van het scheidingsvlak van deze fasen, geldt hoe fijner de oorspronkelijke structuur, hoe groter het scheidingsvlak (reactie-effectief oppervlak) van de fase. Hoe meer gedispergeerd het oorspronkelijke weefsel is, hoe korter de tijd die nodig is om de samenstelling uniform te maken wanneer de vaste oplossing wordt verwarmd. Daarom is de oorspronkelijke structuurtoestand erg belangrijk voor inductieharden.

In de genormaliseerde of gegloeide toestand is de oorspronkelijke structuur van hypo-eutectisch staal perliet en vrij ferriet, en de austenitisatiesnelheid is langzamer dan die van gedoofd en getemperd sorbiet (gedispergeerd ferrietcementietmengsel) Om volledig te worden afgeschrikt, moet genormaliseerd of gegloeid staal worden geblust en getemperd bij een hogere afschriktemperatuur dan gehard en getemperd staal.

Een andere functie van het verkrijgen van de sorbietstructuur is om te voorkomen dat het staal een grote restspanning genereert tijdens inductiequenching. Zoals iedereen weet, hangt onder andere de grootte van de restspanning in gehard staal ook af van de afschriktemperatuur. Hoe hoger de afschriktemperatuur, hoe groter de restspanning in het afgeschrikte staal. De afschriktemperatuur die nodig is voor de afgeschrikte en getemperde structuur is het laagst, dus de restspanning na het afschrikken is ook het kleinst, waardoor het risico op afschrikbarsten en afbrokkelen wordt verkleind. Afschrik- en ontlaatbehandeling kan de kracht van het hart verbeteren, dus het is noodzakelijk voor belangrijke onderdelen die hoge mechanische eigenschappen vereisen.