به طور کلی الزامات زیر برای فولاد وجود دارد تقویت القایی.

(1) محتوای کربن فولاد با شرایط کاری قطعات تعیین می شود که می تواند از 0.15٪ تا 1.2٪ باشد. این اساسی ترین نیاز است و الزامات فرآیند را می توان با گرمایش القایی برآورده کرد.

(2) فولاد باید تمایل داشته باشد که دانه های آستنیت به راحتی رشد نکند. به طور کلی، زمان گرمایش القایی نسبتاً کوتاه است و دانه ها به راحتی رشد نمی کنند، اما دمای گرمایش نسبتاً بالا است.

(3) فولاد باید تا حد امکان ساختار اصلی ظریف و یکنواخت داشته باشد. فولاد می تواند دانه های آستنیت ریز و دمای مجاز گرمایش بالاتری را هنگام گرم کردن به دست آورد، که به ویژه در هنگام گرمایش القایی مهم است، زیرا کنترل دقیق مشخصات دما از گرمایش القایی دشوارتر از گرمایش کوره است و دمای گرم شده بالاتر است. بالا

(4) برای فولاد سخت کننده القایی عمومی، بهتر است اندازه دانه در درجه 5 تا 8 کنترل شود.

(5) محتوای کربن انتخاب شده. برای برخی از قطعات مهم مانند میل لنگ، میل بادامک و غیره، هنگام انتخاب گریدهای فولادی، اغلب الزامات اضافی برای محتوای کربن انتخاب شده مطرح می شود. فولاد 0.42٪ ~ 0.50٪ به محدوده 0.05٪ کاهش می یابد (مانند 0.42٪ تا 0.47٪)، که می تواند تأثیر تغییرات محتوای کربن بر ترک ها یا تغییرات در عمق لایه سخت شده را کاهش دهد.

1. عمق مورد نیاز لایه کربن زدایی فولاد سرد کشیده شده هنگامی که از فولاد سرد کشش برای سخت شدن القایی استفاده می شود، نیازهایی برای عمق لایه کربن زدایی کل روی سطح وجود دارد. به طور کلی، کل عمق لایه کربن زدایی در هر طرف کمتر از 1٪ قطر میله یا ضخامت صفحه فولادی است. سختی لایه تهی شده از کربن پس از کوئنچ بسیار کم است، بنابراین فولاد سرد کشیده شده باید قبل از آزمایش سختی کوئنچ، از لایه خالی از کربن آسیاب شود.