Ile szlamu ogniotrwałego potrzeba do budowy cegieł ogniotrwałych?

Cegły ogniotrwałe są niezbędnymi materiałami do budowy pieców i pieców przemysłowych. Przed ułożeniem cegieł ogniotrwałych należy przygotować używaną zaprawę. Maksymalna wielkość cząstek szlamu nie powinna przekraczać 20% spoin murowanych. Właściwości fizyczne i chemiczne szlamu powinny odpowiadać rodzajowi i jakości cegieł ogniotrwałych. Przy zakupie cegieł ogniotrwałych najlepiej wyznaczyć producenta, aby przygotował odpowiednią zaprawę ogniotrwałą, aby zapobiec mieszaniu.

①: Procedury przygotowania błota ogniotrwałego

Ogólne wymagania dotyczące przygotowania szlamu ogniotrwałego powinny być oparte na rodzaju muru, a konsystencja i zawartość cieczy w szlamie powinna być określona na podstawie badań. Jednocześnie należy sprawdzić, czy właściwości murarskie (czas wiązania) fugi spełniają wymagania murarskie. Czas wiązania zaczynu zależy od materiału i wielkości wyrobu ogniotrwałego, generalnie nie powinien przekraczać 2 minut, a ilość i konsystencję różnych zaczynów dobiera się w zależności od rodzaju muru.

Oznaczenie konsystencji szlamu powinno być przeprowadzone zgodnie z wymaganiami aktualnej krajowej normy branżowej „Metoda badania konsystencji szlamu ogniotrwałego”. Czas wiązania zaczynu określa się zgodnie z wymaganiami aktualnej krajowej normy branżowej „Metoda badania czasu wiązania szlamu ogniotrwałego”.

Błoto można przygotować na dwa sposoby: naturalne połączenie wody i połączenie chemiczne. W murze pieców i pieców przemysłowych większość z nich jest przygotowywana przez kombinację chemiczną i dodawany jest odpowiedni koagulant. Charakteryzuje się szybkim tempem krzepnięcia, dużą siłą wiązania oraz brakiem kruchości po spiekaniu w wysokiej temperaturze. Jednak po zastosowaniu muru z zaprawy wiązanej wodą, woda o wysokiej temperaturze w piecu ulatnia się, mur z zaprawy jest łatwy do łamania, a mur nie jest mocny. Ponadto gnojowicę ogniotrwałą przygotowaną tego samego dnia należy zużyć tego samego dnia.

2: Metoda obliczania zużycia błota ogniotrwałego

Obecnie nie ma dobrego sposobu pomiaru zapotrzebowania na szlam ogniotrwały dla całego pieca przemysłowego. Ze względu na różne typy pieców przemysłowych i cegieł istnieje możliwość budowy cegieł ogniotrwałych o specjalnych kształtach. Niestandardowe cegły ogniotrwałe lub pozycje murów są różne, a także ilość szlamu ogniotrwałego używanego do murowania z pojedynczej cegły na ścianie pieca jest inna. Dno pieca jest inne. Obecnie podstawą wykorzystania gliny ogniotrwałej w budżecie lub kosztorysie przemysłowej inżynierii pieców są standardowe cegły ogniotrwałe stosowane do budowy ścian pieców. Dodatkowo należy odnieść się do spoin zaprawy murarskiej, która jest podstawowym parametrem pomiaru zaprawy ogniotrwałej stosowanej w standardowych cegłach ogniotrwałych. Spoiny z zaprawy murarskiej należy układać jako pierwsze. Spoina jesionowa pierwszego poziomu jest mniejsza niż 1 mm, spoina jesionowa drugiego poziomu jest mniejsza niż 2 mm, a spoina jesionowa trzeciego poziomu jest mniejsza niż 3 mm. W przypadku trzech rodzajów spoin zaprawowych, spoiny wtórne zaprawowe są zwykle stosowane do glinianych cegieł ogniotrwałych lub cegieł ogniotrwałych o wysokiej zawartości tlenku glinu.

Na przykład, aby obliczyć całkowitą ilość zaprawy ogniotrwałej wymaganej dla 1000 sztuk cegieł ogniotrwałych o wysokiej zawartości tlenku glinu, należy najpierw znać metodę obliczeniową: a=spoina zaprawy murarskiej (2mm) B= wielkość cegły powierzchnia jednostronna (rozmiar T-3 230*114*65)

C=jakość użytego szlamu ogniotrwałego (masa szlamu wysokoglinowego wynosi 2300kg/m3) d=ilość szlamu wymagana dla każdej cegły. Wreszcie zużycie błota d=230*114*2*2500=0.13kg (zużycie na blok). Całkowite zużycie 1000 cegieł ogniotrwałych o wysokiej zawartości tlenku glinu wynosi około 130 kg zawiesiny ogniotrwałej. Ta metoda obliczeniowa jest podstawową metodą obliczeniową, a jej jednostkowe zużycie powinno wynosić więcej niż 10% danych teoretycznych.