Барои сохтани хишти оташнишон чӣ қадар лойи оташнишон лозим аст?

Хишти оташнишон барои сохтмони печьхои саноатй ва печьхо масолехи зарурй мебошанд. Пеш аз гузоштани хишти ба оташ тобовар, шлами истифодашударо омода кунед. Андозаи максималии заррачаҳои шлам набояд аз 20% пайвандҳои девор зиёд бошад. Хусусиятҳои физикӣ ва кимиёвии лой бояд ба намуд ва сифати хишти оташнишон мувофиқат кунанд. Ҳангоми харидани хишти оташнишон беҳтар аст, ки истеҳсолкунандаро таъин намоед, то барои пешгирии омехта маҳлули оташнишонии мувофиқ тайёр кунад.

①: Тартиботи омодасозии лой ба оташ тобовар

Талаботи умумӣ барои омодасозии лойи оташнишонанда бояд ба навъи девор асос ёбад ва мувофиқат ва таркиби моеъи шлам дар асоси озмоишҳо муайян карда шавад. Ҳамзамон, санҷед, ки оё хосиятҳои деворбандӣ (вақти пайвастшавӣ) -и гӯр ба талаботи девор ҷавобгӯ мебошанд. Мӯҳлати пайванди гел аз мавод ва андозаи маҳсулоти оташнишон вобаста аст, одатан набояд аз 2 дақиқа зиёд бошад ва шумора ва пайдарҳамии лӯлаҳои гуногун аз рӯи намуди девор интихоб карда мешаванд.

Муайян кардани мутобиқати лой тибқи талаботи стандарти мавҷудаи миллии саноати “Усули санҷиш барои мутобиқати лойи оташнишонанда” гузаронида мешавад. Мӯҳлати пайвастшавии шӯрбо мувофиқи талаботҳои стандарти мавҷудаи миллии саноати “Усули озмоиш барои вақти пайванди гилини оташнишонӣ” муайян карда мешавад.

Ду усули омода кардани лой вуҷуд дорад: омезиши табиии об ва омезиши кимиёвӣ. Дар девори печҳои саноатӣ ва танӯрҳо, аксари онҳо бо омезиши кимиёвӣ омода карда мешаванд ва коагулянти мувофиқ илова карда мешавад. Он бо суръати тези мустаҳкамшавӣ, қобилияти пайвастагии баланд ва пас аз синтез кардан дар ҳарорати баланд тавсиф мешавад. Аммо, пас аз ба кор андохтани девори маҳлули бо об пайвастшаванда, оби ҳарорати баланд дар танӯр пароканда мешавад, девори маҳлул осебпазир мешавад ва девор қавӣ нест. Илова бар ин, шлами оташнишон дар ҳамон рӯз омодашуда бояд дар ҳамон рӯз истифода шавад.

2: Усули ҳисобкунии истеъмоли лой ба оташ тобовар

Дар айни замон, ягон роҳи хуби чен кардани талабот ба лойи оташнишонанда барои тамоми танӯрҳои саноатӣ вуҷуд надорад. Ба туфайли намудҳои гуногуни печҳои саноатӣ ва хишт, хиштҳои оҳании ба шакли махсус тобоварро сохтан мумкин аст. Хиштҳои оташнишонии ғайри стандартӣ ё деворҳо гуногунанд ва миқдори лойи оташнишонанда барои як девори хишти дар девори кӯра истифодашаванда низ гуногун аст. Поёни оташдон гуногун аст. Дар айни замон, асоси истифодаи гили оташнишон дар буҷет ё сметаи муҳандисии печҳои саноатӣ хиштҳои стандартии оташнишонӣ мебошанд, ки дар сохтмони деворҳои кӯраҳо истифода мешаванд. Илова бар ин, ба пайвандҳои маҳлули девор истинод кардан лозим аст, ки он параметри асосии ченкунии маҳлули оташнишонанда аст, ки дар хишти оташи оташин истифода мешавад. Пайвастани пайвастагиҳои минометӣ бояд аввал ҷойгир карда шаванд. Дараҷаи хокистари дараҷаи аввал камтар аз 1 мм, қабати хокистари дараҷаи дуввум камтар аз 2 мм ва қабати хокистари дараҷаи сеюм камтар аз 3 мм аст. Барои се намуди пайвандҳои минометӣ, одатан барои хишти оташнишонандаи гил ё хишти оташноки гилхокаи баланд пайвандакҳои минометҳои дуюмдараҷа истифода мешаванд.

Масалан, барои ҳисоб кардани миқдори умумии маҳлули оташнишонанда, ки барои 1000 дона хишти оташноки гилхок лозим аст, аввал усули ҳисобкуниро бояд донист: a = пайванди миномет бо девор (2мм) B = андозаи яктарафаи хишт (андозаи T-3 230*114*65)

C = сифати лойи оташноки истифодашаванда (массаи гили гилхокаи баланд 2300кг/м3) d = миқдори лой барои ҳар як хишт лозим аст. Ниҳоят, истеъмоли лой d = 230*114*2*2500 = 0.13кг (истеъмоли як блок). Истеъмоли умумии 1000 хишти гилхокаи оташнишон тақрибан 130кг шлами оташнишон аст. Ин усули ҳисобкунӣ усули асосии ҳисобкунии принсип мебошад ва истеъмоли хоси он бояд аз 10% -и маълумоти назариявӣ зиёд бошад.