Środki ostrożności przy hartowaniu indukcyjnym żeliwa w hartownicy wysokiej częstotliwości

Spośród różnych żeliw najtrudniejsze jest indukcyjne hartowanie żeliwa szarego. Hartowanie indukcyjne żeliwa szarego jest podobne do stali, podobnie jak używany sprzęt do hartowania. Należy zwrócić uwagę na następujące różnice:

1) Czas nagrzewania jest dłuższy niż w przypadku części stalowych, na ogół ponad kilka sekund i powinien być utrzymywany przez pewien czas, aby nierozpuszczalna struktura mogła zostać rozpuszczona w austenicie. Jeśli prędkość nagrzewania jest zbyt duża, prowadzi to do nadmiernego naprężenia termicznego i łatwego pękania.

2) Temperatura ogrzewania nie powinna być zbyt wysoka, górna granica to 950 ℃, ogólnie 900-930 ℃, różne gatunki mają optymalną temperaturę, gdy temperatura ogrzewania osiągnie 950 ℃, na powierzchni części pojawi się eutektyka fosforu, i pojawią się gruboziarniste pozostałości. Austenit.

3) Aby temperatura powoli przechodziła od powierzchni do rdzenia, najlepiej nie hartować natychmiast po podgrzaniu, a chłodzenie wstępne od 0.5 do 2 s jest najlepsze.

4) W hartowaniu indukcyjnym części żeliwnych na ogół jako chłodziwo chłodzące stosuje się polimerowy roztwór wodny lub olej, a niektóre części, takie jak tuleja cylindrowa, są bezpośrednio stosowane jako chłodziwo chłodzące do hartowania wodą, a gniazdo zaworu korpusu cylindra jest samoczynne -schładzanie hartowania.

5) Po hartowaniu indukcyjnym odlewy z żeliwa szarego należy odpuszczać w niskiej temperaturze w celu wyeliminowania naprężeń. Na przykład tuleja cylindra powinna być hartowana w temperaturze 220℃x 1h. Osnową ferrytycznego żeliwa ciągliwego jest ferryt i węgiel grafitowy. W celu rozpuszczenia węgla w austenicie konieczne jest zwiększenie temperatury nagrzewania (do 1050℃) i wydłużenie czasu nagrzewania (do 1min lub więcej), tak aby niewielka część węgla grafitowego uległa rozpuszczeniu w austenicie, oraz wyższą twardość powierzchni można uzyskać po hartowaniu.