Πώς να σχεδιάσετε και να κατασκευάσετε επαγωγικοί επαγωγείς θέρμανσης και σβέσης?

Ο επαγωγέας σβέσης είναι ένα βασικό θερμαντικό στοιχείο που χρησιμοποιεί την αρχή του δινορευματικού ρεύματος για να σβήσει την επιφάνεια των εξαρτημάτων και να ενισχύσει την επιφάνεια. Υπάρχουν πολλοί τύποι εξαρτημάτων επιφανειακής θέρμανσης και τα σχήματά τους είναι πολύ διαφορετικά. Επομένως, ο σχεδιασμός του αισθητήρα είναι διαφορετικός. Γενικά, το μέγεθος του αισθητήρα λαμβάνει υπόψη κυρίως τη διάμετρο, το ύψος, το σχήμα διατομής του επαγωγικού πηνίου, τη διαδρομή του νερού ψύξης και την οπή ψεκασμού κ.λπ., και ο σχεδιασμός του Η ιδέα είναι η εξής.

1. Η διάμετρος του αισθητήρα

Το σχήμα του επαγωγέα καθορίζεται σύμφωνα με το προφίλ επιφάνειας του θερμαντικού τμήματος. Πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο κενό μεταξύ του επαγωγικού πηνίου και του εξαρτήματος και πρέπει να είναι ομοιόμορφο παντού.

Κατά τη θέρμανση του εξωτερικού κύκλου, η εσωτερική διάμετρος του αισθητήρα Din=D0+2a; κατά τη θέρμανση της εσωτερικής οπής, η εξωτερική διάμετρος του αισθητήρα Dout=D0-2a. Όπου D0 είναι η εξωτερική διάμετρος ή η εσωτερική διάμετρος οπής του τεμαχίου εργασίας και a είναι το κενό μεταξύ των δύο. Πάρτε 1.5 ~ 3.5 mm για εξαρτήματα άξονα, 1.5 ~ 4.5 mm για εξαρτήματα γραναζιών και 1 ~ 2 mm για εξαρτήματα εσωτερικής οπής. Εάν πραγματοποιηθεί θέρμανση και σβέση μέσης συχνότητας, το κενό είναι ελαφρώς διαφορετικό. Γενικά, τα μέρη του άξονα είναι 2.5 ~ 3 mm και η εσωτερική οπή είναι 2 ~ 3 mm.

2. Το ύψος του αισθητήρα

Το ύψος του επαγωγέα καθορίζεται κυρίως σύμφωνα με την ισχύ P0 του εξοπλισμού θέρμανσης, τη διάμετρο D του τεμαχίου εργασίας και την καθορισμένη ειδική ισχύ P:

(1) Για την εφάπαξ θέρμανση εξαρτημάτων κοντών άξονα, προκειμένου να αποφευχθεί η υπερθέρμανση των αιχμηρών γωνιών, το ύψος του πηνίου επαγωγής πρέπει να είναι μικρότερο από το ύψος των εξαρτημάτων.

(2) Όταν τα μέρη του μεγάλου άξονα θερμαίνονται και ψύχονται τοπικά ταυτόχρονα, το ύψος του πηνίου επαγωγής είναι 1.05 έως 1.2 φορές το μήκος της ζώνης σβέσης.

(3) Όταν το ύψος του πηνίου επαγωγής μιας στροφής είναι πολύ υψηλό, η επιφάνεια του τεμαχίου εργασίας θα θερμανθεί άνισα. Η μεσαία θερμοκρασία είναι πολύ υψηλότερη από τη θερμοκρασία και στις δύο πλευρές. Όσο υψηλότερη είναι η συχνότητα, τόσο πιο εμφανής, επομένως χρησιμοποιούνται επαγωγικά πηνία διπλής στροφής ή πολλαπλών στροφών.

3. Το σχήμα της διατομής του επαγωγικού πηνίου

Το επαγωγικό πηνίο έχει πολλά σχήματα διατομής, όπως στρογγυλό, τετράγωνο, ορθογώνιο, τύπου πλάκας (εξωτερικά συγκολλημένος σωλήνας νερού ψύξης) κ.λπ. Όταν η περιοχή σβέσης είναι η ίδια, η κάμψη σε ένα επαγωγικό πηνίο ορθογώνιας διατομής είναι το πιο οικονομικό και το θερμοδιαπερατό στρώμα είναι ομοιόμορφο και στρογγυλό. Η διατομή είναι η χειρότερη, αλλά είναι εύκολο να λυγίσει. Τα επιλεγμένα υλικά είναι κυρίως ορειχάλκινοι σωλήνες ή σωλήνες χαλκού, το πάχος τοιχώματος του πηνίου επαγωγής υψηλής συχνότητας είναι 0.5 mm και το πηνίο επαγωγής ενδιάμεσης συχνότητας είναι 1.5 mm.

4. Διαδρομή νερού ψύξης και οπή ψεκασμού

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η θερμότητα παράγεται λόγω της απώλειας δινορευμάτων, κάθε στοιχείο πρέπει να ψύχεται με νερό. Ο χαλκοσωλήνας μπορεί να ψύχεται απευθείας με νερό. Το τμήμα κατασκευής πλάκας χαλκού μπορεί να κατασκευαστεί σε σάντουιτς ή εξωτερικά συγκολλημένο χάλκινο σωλήνα για να σχηματίσει ένα κύκλωμα νερού ψύξης. Η συνεχής ή ταυτόχρονη θέρμανση υψηλής συχνότητας υιοθετεί την αυτοψύξη Κατά την ψύξη με ψεκασμό, η διάμετρος της οπής ψεκασμού νερού του πηνίου επαγωγής είναι συνήθως 0.8~1.0 mm και η θέρμανση μέσης συχνότητας είναι 1~2 mm. η γωνία της οπής έγχυσης νερού του πηνίου επαγωγής συνεχούς θέρμανσης και σβέσης είναι 35°~45° και η απόσταση της οπής είναι 3~5 mm. Ταυτόχρονα, οι οπές ψεκασμού θέρμανσης και σβέσης πρέπει να είναι διατεταγμένες σε κλιμακωτή διάταξη και η απόσταση των οπών πρέπει να είναι ομοιόμορφη. Γενικά, η συνολική επιφάνεια των οπών ψεκασμού πρέπει να είναι μικρότερη από την περιοχή του σωλήνα εισόδου για να διασφαλιστεί ότι η πίεση ψεκασμού και η πίεση εισόδου πληρούν τις απαιτήσεις.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για να επιλυθεί το δακτυλιοειδές αποτέλεσμα της θέρμανσης της εσωτερικής οπής, μπορούν να στερεωθούν φύλλα φερρίτη (σκλήρυνση υψηλής συχνότητας) ή χάλυβας πυριτίου (σκλήρυνση μέσης συχνότητας) στο επαγωγικό πηνίο για να δημιουργηθεί ένας μαγνήτης σε σχήμα πύλης. και το ρεύμα οδηγείται κατά μήκος του κενού του μαγνήτη (Το εξωτερικό στρώμα του πηνίου επαγωγής) ρέει μέσα από αυτό. Προκειμένου να αποφευχθεί η θέρμανση των εξαρτημάτων που δεν πρέπει να σκληρυνθούν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν χαλύβδινοι δακτύλιοι ή μαλακά μαγνητικά υλικά για την κατασκευή ασπίδων μαγνητικού δακτυλίου βραχυκυκλώματος. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της επαγωγικής θέρμανσης, το κενό μεταξύ του πηνίου επαγωγής κοντά στην αιχμηρή γωνία θα πρέπει να αυξηθεί κατάλληλα για να αποφευχθεί η τοπική υπερθέρμανση.