Τήξη, refining and deoxidation of steel and scrap

Μετά την πλήρη τήξη της γόμωσης, η απανθράκωση και ο βρασμός γενικά δεν εκτελούνται. Αν και είναι δυνατή η προσθήκη ορυκτής σκόνης ή η εμφύσηση οξυγόνου για την απανθράκωση, υπάρχουν πολλά προβλήματα και είναι δύσκολο να διασφαλιστεί η διάρκεια ζωής της επένδυσης του κλιβάνου. Όσον αφορά την αποφωσφοροποίηση και την αποθείωση, η αποφωσφοροποίηση βασικά δεν είναι δυνατή στον κλίβανο. ένα μέρος του θείου μπορεί να αφαιρεθεί υπό ορισμένες συνθήκες, αλλά με υψηλό κόστος. Επομένως, η καταλληλότερη μέθοδος είναι ο άνθρακας, το θείο και ο φώσφορος στα συστατικά να πληρούν τις απαιτήσεις της ποιότητας του χάλυβα.

Η αποξείδωση είναι το πιο σημαντικό έργο της τήξης σε επαγωγικό φούρνο. Για να επιτευχθεί καλό αποτέλεσμα αποξείδωσης, θα πρέπει πρώτα να επιλεγεί η σκωρία με την κατάλληλη σύνθεση. Η σκωρία επαγωγικού κλιβάνου έχει χαμηλή θερμοκρασία, επομένως πρέπει να επιλέγεται σκωρία με χαμηλό σημείο τήξης και καλή ροή. Συνήθως 70% ασβέστης και 30% φθορίτης χρησιμοποιούνται ως υλικά αλκαλικής σκωρίας. Δεδομένου ότι ο φθορίτης εξατμίζεται συνεχώς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας τήξης, θα πρέπει να ξαναγεμίζεται ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τη διαβρωτική επίδραση και την επίδραση διείσδυσης του φθορίτη στο χωνευτήριο, η ποσότητα προσθήκης δεν πρέπει να είναι υπερβολική.

Κατά την τήξη ποιοτήτων χάλυβα με αυστηρές απαιτήσεις ως προς το περιεχόμενο συμπερίληψης, η πρώιμη σκωρία πρέπει να αφαιρείται και να παράγεται νέα σκωρία, η ποσότητα της οποίας είναι περίπου το 3% της ποσότητας υλικού. Κατά την τήξη ορισμένων κραμάτων που περιέχουν υψηλά και εύκολα οξειδώσιμα στοιχεία (όπως το αλουμίνιο), ένα μείγμα επιτραπέζιου αλατιού και χλωριούχου καλίου ή κρυσταλλικής πέτρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό σκωρίας. Μπορούν να σχηματίσουν γρήγορα λεπτή σκωρία στη μεταλλική επιφάνεια, απομονώνοντας έτσι το μέταλλο από τον αέρα και μειώνοντας την απώλεια οξείδωσης των στοιχείων κράματος.

Ο επαγωγικός κλίβανος μπορεί να υιοθετήσει μέθοδο αποξείδωσης καθίζησης ή μέθοδο αποξείδωσης διάχυσης. Κατά την υιοθέτηση της μεθόδου αποξείδωσης με καθίζηση, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε σύνθετο αποοξειδωτή. για αποξείδωση διάχυσης, χρησιμοποιούνται σκόνη άνθρακα, σκόνη αλουμινίου, σκόνη ασβεστίου πυριτίου και ασβέστης αλουμινίου. Προκειμένου να προωθηθεί η αντίδραση αποξείδωσης διάχυσης, το κέλυφος της σκωρίας θα πρέπει να πολτοποιηθεί συχνά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας τήξης. Ωστόσο, για να αποτραπεί η διείσδυση του αποοξειδωτή διάχυσης στον τετηγμένο χάλυβα σε μεγάλες ποσότητες, η λειτουργία σκωρίας θα πρέπει να πραγματοποιείται μετά την τήξη του. Ο αποοξειδωτικός παράγοντας διάχυσης πρέπει να προστίθεται σε παρτίδες. Ο χρόνος αποξείδωσης δεν πρέπει να είναι μικρότερος από 20 λεπτά

Ο ασβέστης αλουμινίου αποτελείται από 67% σκόνη αλουμινίου και 33% ασβέστη σε σκόνη. Κατά την προετοιμασία ανακατεύουμε το λάιμ με νερό και μετά προσθέτουμε τη σκόνη αλουμινίου. Ανακατεύουμε ενώ προσθέτουμε. Μεγάλη ποσότητα θερμότητας θα απελευθερωθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Αφού ανακατέψουμε το αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε. Πρέπει να θερμανθεί και να στεγνώσει (800Y) πριν από τη χρήση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μετά από περίπου 6 ώρες.

Το κράμα της τήξης σε επαγωγικό φούρνο είναι παρόμοιο με αυτό του κλιβάνου ηλεκτρικού τόξου. Μερικά στοιχεία κράματος μπορούν να προστεθούν κατά τη φόρτιση και μερικά μπορούν να προστεθούν κατά τη διάρκεια της περιόδου μείωσης. Όταν η σκωρία χάλυβα μειωθεί πλήρως, μπορεί να πραγματοποιηθεί η τελική διαδικασία κράματος. Πριν από την προσθήκη των εύκολα οξειδώσιμων στοιχείων, η αναγωγική σκωρία μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως ή εν μέρει για να βελτιωθεί ο ρυθμός ανάκτησης. Λόγω της επίδρασης της ηλεκτρομαγνητικής ανάδευσης, το προστιθέμενο σιδηροκράμα λιώνει γενικά πιο γρήγορα και κατανέμεται πιο ομοιόμορφα.

Η θερμοκρασία πριν το χτύπημα μπορεί να μετρηθεί με ένα βυσματοποιημένο θερμοστοιχείο και το τελικό αλουμίνιο μπορεί να εισαχθεί πριν το χτύπημα.